Ko‘cha taomlari san’ati va So‘g‘diyona madaniy merosi
Gumma shunchaki taom emas, balki Markaziy Osiyoning ko‘p asrlik tarixi va madaniy an’analarining timsoli hisoblanadi. Uning ildizlari Mesopotamiya sivilizatsiyalariga borib taqaladi, u yerdan taom tayyorlash usuli So‘g‘diyonaga yetib kelib, uning gastronomik merosining ajralmas qismiga aylangan.
So‘g‘diyona mintaqaning muhim madaniy va savdo markazi sifatida oshpazlik san’atiga sezilarli ta’sir ko‘rsatgan. Uning oshxonasining o‘ziga xos xususiyati turli xil ziravorlar, ichki a’zolar va taomlarga alohida ma’no baxsh etuvchi noyob pishirish usullaridan foydalanish edi. Gumma, jigar, o‘pka va yurakdan tayyorlangan ichiga solinadigan masalliq bilan, bu an’anada markaziy o‘rinni bejiz egallamagan: qadimgilar bunday tarkibiy qismlar ular olingan hayvonning kuch-qudrati va quvvatini uzatishiga ishonishgan.
Gummaning qarsildoq po‘stlog‘i mehmondo‘stlikni, ichidagi masalliq esa bardoshlilik va ma’naviy quvvatni ifodalagan. Taom So‘g‘diyona falsafasining aks etishi bo‘lib, unda ovqat nafaqat jismoniy kuch manbai, balki ruhni mustahkamlash vositasi sifatida xizmat qilgan.
Bugungi kunda gumma qadimiy an’analar va zamonaviy ko‘cha madaniyati o‘rtasidagi aloqani saqlab, avlodlarni birlashtirish vazifasini bajarmoqda. Bu mintaqaning boy tarixini eslatuvchi gastronomik meros bo‘lib, uni tatib ko‘rgan har bir kishi uchun o‘ziga xos mazali tajribani yaratadi.