O‘zbek kinosining bosh bobosi: Hikmat Latipov
Hikmat Saidovich Latipov (1900-1981) Tatyana Lioznovaning “Plyushchixdagi uchta terak” filmidagi Sodiq bobo roli orqali butun mamlakatga tanildi. 26 million tomoshabin tomosha qilgan 1968-yilgi film aktyorga keng shuhrat keltirdi. Yaqinda rangli ko‘rinishga keltirilgan film Tatyana Doroninaning 90 yilligi munosabati bilan yana televideniyeda namoyish etildi.
O‘zbekistonda Latipov teatr aktyori sifatida mashhur edi. U uzoq yillar davomida Toshkentdagi Hamza nomidagi Milliy akademik teatrda xizmat qildi, undan oldin esa Samarqand va Qirg‘izistonning O‘sh shahar teatrlarida ishlagan.
Latipovning og‘ir bolalik davri uning hayotida chuqur iz qoldirgan: to‘rt yoshida yetim qolib, amakisining qo‘lida tarbiyalangan, o‘zbek ommaviy axborot vositalari uning amakisini bolani qul sifatida ishlatganlikda gumon qilishadi. Inqilobdan so‘ng yigit ozodlikka erishib, Samarqandga ko‘chib o‘tdi va u yerda targ‘ibot guruhlarida hamda havaskor teatr jamoalarida aktyorlik faoliyatini boshladi.
1920-yillarning boshida Latipov Moskvadagi milliy teatrlar uchun aktyorlar tayyorlaydigan teatr studiyasida ta’lim oldi. Uning kinodagi ilk qadami 1937-yilda birinchi o‘zbek ovozli filmi "Qasam‘da amalga oshdi.
Eng katta shuhrat unga keksalik chog‘ida, nafaqaga chiqqanidan so‘ng faol ravishda suratga tusha boshlaganida keldi. Uning rollari orasida "Qizil qumliklar‘dagi shayx Xo‘ja, "Toshkent — non shahri"dagi boy, "Yorqin buloqlar“dagi Hamroqul bobo va “Ulug‘bek yulduzi” biografik filmidagi Said bor. Aktyor yagona bosh rolni tojik filmida — ‘Jo‘ra Sarkor‘da ijro etgan.
Obrazlarning xilma-xilligiga qaramay, tomoshabinlar Hikmat Latipovni o‘zbek kinosining eng jozibador bobosi sifatida xotirlaydilar.